Anoreksiya’da Ego – Domenico Cosenza

”Bu sadece kilo verme meselesi değildir: anoreksik özne için, bedenini kontrol etmek aynı zamanda nesnelere dürtüsel yatırımlarını cansızlaştırmak ve onlara tatmin edici bir şekilde bağlı olmamak anlamına gelir. Sonuç olarak, dünyanın nesnelerinden uzaklaştırılan ve Ötekinden ayrılan libido, egoya geri çekilir. Bu anlamda, anoreksik jouissance, esasen narsistik bir jouissance’tır. Aynı zamanda Ötekini gerilim altında tutan bir keyif, Lacan’ın yok olma tehdidi olarak adlandırdığı sapkın manevradan acı çekmektedir. Bununla birlikte, bu gibi durumlarda sıklıkla ortaya çıkan sorun, bu hastaların çoğunda alt sınır için duracakları bir eşik olmamasıdır. İnce/zayıf bedenin imajına bağlı feragatin narsisistik jouissance’ı sınırsızdır. Burada ince beden imajı ve egemenlik narsisizmiyle bağlantılı anoreksi paradoksu yatıyor. Hasta, dürtüyü takip etmeyi reddederek bedenine hükmederken ne kadar çok çabalarsa, daha çok feragat keyfinin kölesi olur. Özne için, reddetmenin bu jouissance’ı kontrol edilemez ve onları kendilerini öldürmelerine yol açabilir.”